Ὁ ἀστερισμὸς τοῦ Λέοντος εἶναι ὁρατὸς τοὺς χειμερινοὺς καὶ ἐαρινοὺς μῆνες. Ὁ Ἥλιος διατρέχει τὸ δωδεκατημόριον τοῦ Λέοντος ἀπὸ 17 Αὐγούστου μέχρι 16 Σεπτεμβρίου

Ὁρατότητα

  Περὶ τὸ πρῶτο δεκαήμερο τοῦ Ὀκτωβρίου ἐμφανίζεται ἀνατέλλων ὀλίγο πρὶν τὴν αὐγή. Ἀπὸ ἀρχῆς Δεκεμβρίου ἀνατέλλει περὶ τὸ μεσονύκτιο καὶ πρὸς ἀρχὲς Ἀπριλίου δύει ὀλίγο πρὶν τὴν αὐγή. Τέλη Μαΐου δύει περὶ τὸ μεσονύκτιο καὶ πρὸς ἀρχὲς Ἰουλίου δύει κατόπιν τοῦ Ἡλίου. Ἔκτοτε ἀνατέλλει τὴν ἡμέρα καὶ γιὰ τρεῖς περίπου μῆνες εἶναι ἀόρατος. Ἡ βέλτιστη περίοδος γιὰ τὴν παρατήρηση τοῦ Λέοντος εἶναι ὁ χειμὼν καὶ ἡ ἄνοιξις.

Ἀστέρες

  Ὁ ἀστερισμὸς τοῦ Λέοντος εἶναι ἀπὸ τὰ εὐκρινέστατα τοῦ ζῳδιακοῦ ἔχοντας πλείστους ἀστέρες λαμπρούς, καὶ εὐκόλως ἐντοπίσιμος ἀπὸ τὸν λαμπρότατο ἀστέρα Βασιλίσκο (α′ Λέοντος, Regulus). Λαμπροὶ ἀστέρες εἶναι ἐπίσης ὁ β′ Λέοντος (Denebola) καὶ ὁ γ′ Λέοντος (Algieba). Διπλοὶ ἀστέρες οἱ α′, β′ καὶ τ′ Λέοντος ἑνῶ οἱ γ′, ω′ καὶ 54 Λέοντος εἶναι διπλὰ ἀστρικὰ συστήματα. Τριπλὸς ἀστέρας ὁ ζ′ Λέοντος. Εἰς τὸν ἀκόλουθο πίνακα, οἱ ἀστέρες ὑπολο­γίζονται εἰς μοῖρες τοῦ ζῳδιακοῦ δωδε­κα­τη­μορίου τοῦ Λέοντος.

ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΑΣΤΕΡΩΝ

ΟΝΟΜΑ	ΚΑΤΑΤΑΞΗ	ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΜΕΓΕΘΟΣ	ΜΟΙΡΑ ΛΕΟΝΤΟΣ
Βασιλίσκος	α′ Λέοντος	1,35	05° 05′
Δενέβολα	β′ Λέοντος	2,1	26° 52′
Ἀλγιέβα	γ′ Λέοντος	2,2	04° 52′
Ζῶσμα	δ′ Λέοντος	2,55	16° 34′
Ράς Ἀλασάντ, νότιος	ε′ Λέοντος	2,95	25° 58′
Ἀλχαράτ, Coxa	θ′ Λέοντος	3,3	18° 41′
Ἀντχαφέρα	ζ′ Λέοντος	3,4	02° 49′
—	η′ Λέοντος	3,45	03° 10′
Σούβρα	ο′ Λέοντος	3,5	29° 30′
—	ρ′ Λέοντος	3,8	11° 39′
Ράς Ἀλασάντ, βόρειος	μ′ Λέοντος	3,85	26° 41′
—	ι′ Λέοντος	3,95	22° 49′
—	σ′ Λέοντος	4,05	23° 58′
Ἀλτέρφ	λ′ Λέοντος	4,3	23° 08′
—	υ′ Λέοντος	4,3	00° 18′
Ἀλμινχάρ	κ′ Λέοντος	4,45	20° 33′
—	φ′ Λέοντος	4,45	26° 44′
—	χ′ Λέοντος	4,6	19° 46′
—	π′ Λέοντος	4,65	04° 34′

Διάττοντες / Μετεωρίτες

  Οἱ Λεοντίδες εἶναι ἀπὸ τὰ ἐντυπω­σια­κότερα ῥεύματα διαττόντων, λίαν εὐδιάκριτες διὰ γυμνοῦ ὀφθαλμοῦ ἀλλὰ περιοδικῆς ἐντάσεως. Διαρκοῦν ἀπὸ 13 Νοεμβρίου μέχρι 21 Νοεμβρίου μὲ μέγιστο περὶ τὴν 17^η – 18^η Νοεμβρίου ῥυθμοῦ 10 διαττόντων / ὥρα. Ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος τοῦ ῥεύματος ἐλαχίστως ἀνιχνεύ­ονται, τὸ δὲ μέγιστο χαρακτη­ρίζεται ἀπὸ φωτεινούς, γοργοὺς διάττοντες μὲ ἐπίκεντρο τὸν αὐχένα τοῦ Λέοντος. Ἀνὰ 33 ἔτη περίπου οἱ Λεοντίδες ἐμφανίζουν αὐξημένη δραστη­­ριότητα λόγῳ τῆς ἐπιστροφῆς τοῦ κομήτου ὅθεν προέρχονται, διαρκείας 4 – 6 ἐτῶν καὶ ῥυθμοῦ 200 – 300 διαττόντων / ὥρα ποὺ δύναται νὰ φθάσῃ ἕως καὶ 2000 – 3000 διάττοντες / ὥρα. Ἡ ἀμέσως προη­γούμενη περίοδος συνέβη τὰ ἔτη 1998 – 2002. Οἱ Λεοντίδες ἀνεκα­λύφθησαν τὸ 1833 ἐν μέσῳ μιᾶς ἰδιαιτέρως ἐντόνου περιόδου.

  Οἱ Βῆτα Λεοντίδες εἶναι μάλλον ἀσθενὲς ῥεῦμα, διαρκείας ἀπὸ 14 Φεβρουαρίου μέχρι 25 Ἀπριλίου μὲ μέγιστο περὶ τὴν 19^η Μαρτίου ῥυθμοῦ 5 διαττόντων / ὥρα, ἀργῶν. Ἄλλα ῥεύματα εἶναι οἱ Σίγμα, Ἄλφα, Ῥό, Γάμμα (ἡμερινόν), καὶ Δέλτα Λεοντίδες, ποὺ κυρίως παρατη­ροῦνται μὲ ραδιο­τηλεσκόπιο.